NOSOS BEN QUERIDOS AMIGOS, FANS, VECIÑOS, E HUMANIDADE EN XERAL:

Vexome obligado, porque me da a gana, de escribir, estas palabriñas co obxeto de describir, si fose posible, a cena do último dia. Foi a cena número 20, e xa ten merito¡¡. Sigo sin entender como seguimos resistindo. Ainda temos un corpo ben duro, oh¡¡ pero co tempo e con paciencia faremos que ablande.

Esto xa deixou de ser unha peña pa transformarse nunha "jerra". E unha competición ludico-festiva, un acto cultural no que se premia o que di a burrada máis grande, ou canta peor, ou se rí máis, ou simplemente o pasa mellor. Nesto último hubo un empate técnico por mutuo acordo entre todos¡¡¡¡.

O de cantar, todo hai que dicilo o Toupiño vai millorando, os aires de ultramar onde foi en peregrinaxe a expandir a verdadeira fe, sentaronlle moi ben, e o sorpresa cada dia que pasa canta mellor¡¡¡.... Quen o iba a decir fai 20 cenas¡¡¡.

A cena coma sempre, estibo xenial, non me acordo exactamente do que ceamos, entre a idade que non perdona e o viño todo se olvida. Pero si recordo que empeñamonos en que se nos oise no Castro desde Parada do Sil e a fe, que o conseguimos. Fumos cenar no restaurante da Inma, e coma sempre, coma todas as cenas, felicitacións as cociñeiras, e perdón as camareiras si se escapou algún piropo ou requiebro tan agradecidos nestas reunións. O Modestito gritou varias veces guaapaaaaaaa¡¡¡¡¡ pero non sabemos si era a camarera ou a cigala, ou a copa de viño branco... outro misterio para o Iker Jimenez¡¡¡

Como dixen antes esto xa é a "Jerra", e como en todas as guerras ahí baixas. Un minuto de silencio para os caidos, para os membros que por motivos varios tiveron que deixar a peña.

UN

Xa chega, tan pouco hai que pasarse, e agora dar a benvida aos novos membros desta a nosa, e a vosa peña:

- O Emilio de Parada do Sil, (presi do parada): "Que non, e que non, e que non, ahínda que me fagades a pelota non vades cobrar nin un duro".
Gran fichaxe que apunta maneiras no cante, e no mui noble arte de facerlle alegre a cena a parroquia

- O Lisardo :" Uns dicen que de Mazaira, outros que de Valilongo e vive na Pena "
Fichamos unha gran promesa na defensa, pode chegar lexos este novo xogador, o final aprenderá a canción dos putos clavelitos despois de repetila 80 veces¡¡¡ QUE PESAO¡¡¡¡.




Esto e o que hai, en breve, cando a logistica, e cousas varias nos permitan colgaremos algunha foto, as menos movidas desta cea.

Por certo, mira tu por onde; enteramonos que o Elio de Medos (que estaba nunha mesa do lado) e minero, que templou o corazón con pico e barrena, e que e o mellor barreneiro de toda Serra Morena...... Anda Coño¡¡¡ e eu pensando que era de Medos¡¡¡¡¡

Sede Bos, e Boas, non vos manquedes, e estar atentos, o dia menos pensando aparecen esas fotos da cea numero 20......